Ida Sipora – foto’s en gedichten

Foto's

Ida Sipora werkte in de jaren 1957-1962 in Parijs en Amsterdam als professioneel fotografe. Daarnaast was zij vanaf 1960 studente aan de Amsterdamse Filmacademie. Ida’s foto’s kenmerken zich door een grote diversiteit. Het boek over Ida Sipora bevat twee fotokaternen. Hieronder een impressie.

1957-amsterdam-eetcafe-de-groene-kalebas

1957, Amsterdam,
Eetcafé De Groene Kalebas

1958-parijs-oude-stoel-op-binnenplaats

1958, Parijs,
oude stoel op binnenplaats

1959-parijs-pop-uit-een-fotoserie-oude-porceleinen-poppen

1959, Parijs,
oude porceleinen pop

1960-marokko-kinderen-bij-agadir

1960, Marokko,
Kinderen bij Agadir

1960-parijs-edith-piaf-in-het-olympia

1960, Parijs,
Edith Piaf in het Olympia

1962-amsterdam-14-jarige-balletstudente

1962, Amsterdam,
balletstudente

Gedichten

Behalve fotografe en filmstudente, was Ida Sipora ook dichteres. Hieronder twee van haar gedichten.

Terugkijkend op haar eerste grote liefde schreef Ida:


Je kwam dan toch

je kwam dan toch…
het wachten al die jaren maakte
mij zo huiverend koud en ongelovig  

je kwam dan toch
en gaf hem voor het eerst een
werkelijk zuivere drank, mijn mond  

je kwam dan toch
en als ik heel stil ben
als geen minuut ons hoort
blijf je, misschien…?  

Amsterdam, maart 1957

En, na een zware periode in Parijs, waarin Ida een tijd lang rond de armoedegrens leefde, schreef zij het volgende gedicht:

Een stille zekerheid  

en in mij wordt
de stille zekerheid
van ’t weten dat toch alles
zo moest zijn  

dat zelfs de zware pijn
van gisteren
onmisbaar, onafscheidelijk
deel was, en is,
van het groeien naar
een menselijkheid
in steile lijn gebouwd
over mijn kleinheid heen  

en in de stilte zonder jou
komen de klanken terug
die ik verstorven dacht…  

Parijs, februari 1959